Ik zag de film ‘Joker,’ het is een duistere film, een tragedie en natuurlijk gewelddadig voor meer drijfkracht. (Dus niet zien als verwarringen, tragedie en veel bloed je niet aanstaat…)
Het is vol ironie, een clown die een neurologische afwijking heeft. Hij moet lachen onder stress.
De moraal is dat hij goed is en de maatschappij (Gotham City), slecht. De maatschappij bepaald of het goed is om een sensitieve individu te exploiteren voor zijn eigen gewin….
…ook of iets grappig is of niet.
Laatstgenoemde geeft me kippenvel, de subtiliteit hiervan is voor mij treffend.
De enige normaal in deze waanzinnige Gotham City is dus om zelf waanzinnig te worden.
‘Joker’ werd voor de gek gehouden door andere, ook door zijn eigen fantasie waar hij liefde en waardering kon vinden.
Hij was ook niet grappig voor een clown, weerens is deze film stikkend met ironie.
Ironisch genoeg was de grap nabij het eind, dat de enige waardering hij van Gotham kreeg was een beweging van een radicale, moorddadige, groep clowns die hij zelf, (niet de bedoeling) inspireerde.
Uiteraard een film met veel lagen en lokt meer vragen uit dan men kunnen beantwoorden, een blik op onze bestaan en hoe we met elkaar omgaan.
© 2020 Michael J Secreve - All Rights Reserved
Reacties
Een reactie posten