Mijn kamer.
We komen samen in mijn kamer. Ik laat jou de klok zien van mijn grijze grootmoeder. De handen wijzen omhoog, het is tien voor twaalf.
Buiten komt de mooie maan in mijn huis. Nee joh, niet letterlijk! Alleen zijn schijn.
Mijn huis is een witte wasem van mooie maan.
'Wat leuk de tik tok van de klok van jouw grijze grootmoeder', zei je.
'Ja,' zei ik 'de tik tok van de klok van mijn grijze grootmoeder zegt veel, voor haar dood in de duistere nacht spuugde ze een velle vloek!
Ze ging niet slapend zacht, maar hard en heftig. Geen zin had ze voor wenende wezens.
Boos was ze op ieder en allen. Bitter, bitter spuugde ze haar vloek, ze strekte een finger van haar kromme kneukels van haar hand en wees naar de klok die tik tik haar tijd liet uitlopen.'
Ik hoorde jouw stem, bevend en bang.
'Het is nu niet meer tien voor twaalf van de klok van jouw grijze grootmoeder.
De handen zijn hoog, bijna op de nummer twaalf, de velle vloek van jouw grijze grootmoeder werd gezecht op de klang klang van twaalf.'
Rillings in de mooie maan van mijn huis. Mijn grijze grootmoeder was en heks van tijden van toen!
Haar velle vloek was tegen alle wezens, ik voelde haar hogere magische macht die nacht.
Bong bong!
De vloek ging eruit middernag in mooie maan!
Einde
© 2020 Michael J Secreve - All Rights Reserved
Reacties
Een reactie posten