Secreve

  I​sobella was verliefd op een rekenmachine. Ze was acht jaar oud en ze was een rekenwonder. Ze kon optellen, aftrekken, delen, vermenigvuldigen en kwadreren.  "Je neemt het kwadraat van twee, ik spring in de zee, de zee is vier, de sterren zijn zestien." Kwadraat zee wordt een ster in de Melkweg." Ze ratelde gewoon door, van sterren, bomen, planten, de zee, vissen en een berg en hoe dit alles op een manier een verband hadden met nummers. Haar moeder wist niet altijd raad met haar fantasie. Ze gaf haar een rekenmachine voor haar negende. "Ik reken met sterren en bergen, mama," zei ze. "Ik gebruik mijn Rekenmachine Bob (ja, ze gaf het een naam...) en ik zie diep in dingen..." Rekenmachine Bob kreeg een papieren hartje op geplakt, ingekleurd met een rode stift.  Isobella kreeg geen genoeg van Rekenmachine Bob, ze sprak hierover zonder ophouden.  Ze was veertien. Op een dag begon Isobella raar te doen. Ze begon vreemd te praten. "De wereld is niet ...